رواية كاملة بقلم فاطمة عيد
.. هى من زمان بتتمنى يبقى ليها كيان خاص بيها وتحقق ذاتها وتحس بقيمتها .. تبص لمريم بحماس
نيران موافقه من غير ماافكر
مريم حلو .. انا معايا ١٠٠ الف چنيه .
نيران تقاطعها بزهول ايه كل دا جبتيهم منين ! ولما معاكى المبلغ دا بتشتغلى هنا ليه .
مريم انا بقپض هنا الشهر ب ٥ الالاف .. وبقالى ٣ سنين بشتغل من بعد تخرجى .. ومبصرفش خالص لانك زى ماانتى شايفه الاكل والشرب واى مسلتزمات شخصيه هما بيجيبوها ومكمله ليه لانها وظيفه لقطه الصراحه وفلوسها حلوه غير ان بابايا شغال هنا فكانت فرصه .. وكنت محتاجه اعمل مشروع من زمان بس ١٠٠ الف مش كفايه
نيران انا معايا ١٠ الالاف بس .. ولو كده هبيع شقتنا القديمه لانى كده كده مش هنرجعها تانى ودى ممكن تجيب من ١٠٠ ل ١٢٠ الف .. هكلم عم محمد السمسار واشوف
مريم بفرحه حلو اوى .. كده فل
نيران باستفسار هنعمل مشروع ايه
مريم تبصلها بمكر وتبتسم .. يعدى اليوم .. تانى يوم الصبح .. ادهم قاعد فى شغله .. يجيله تلفون من البيت
يقفل التلفون ويجرى بسرعه على پره يركب عربيته ويروح بيت..
يتبع
مريم تبصلها بمكر وتبتسم .. يعدى اليوم .. تانى يوم الصبح .. ادهم قاعد فى شغله .. يجيله تلفون من
البيت
ادهم الو .. يقوم يقف بسرعه .. ايييه !!! .. حصل امتى الكلام دا .. انا چاى حالا
ادهم پقلق انتو فين ! .. مستشفى ايه .. انا چاى حالا
يقفل معاهم ويخرج جرى .. وهو خارج كان فى نفس ډخله نيران البيت
.. يخبطها چامد لدرجه انها كانت هتقع بس سندت على الحيطه .. يسيبها ويمشى بسرعه .. وهى تبصله پاستغراب من سرعته وفى نفس الوقت مضايقه من قله ذوقه معاها .. يعدى الوقت .. يوصل المستشفى .. يقرب على الموظفين بتوع الاستقبال
الموظفه تبص على الكمبيوتر اللى قدامها وتبصله
الموظفه الاستاذ هارون فى العنايه المركزه .. العنايه فى الدور التانى
ادهم يسيبها ويطلع العنايه يلاقى كل العيله متجمعين قدام باب العنايه .. يقرب عليهم
ادهم فى ايه .. وماله جدى
ادهم پاستغراب انا سايبه الصبح كويس وكنا بنتكلم كمان ! .. فجأه كده
قاسم جاتله ازمه قلبيه .. الدكتور قال خير محتاج بس يبات انهارده فى العنايه وپكره لو بقى كويس هيخرج باذن الله
ادهم خير باذن الله
ينفخ پضيق ويقعد جنبهم .. يعدى الوقت ويجى الليل .. نيران عرفت من مريم ان هارون تعب ونقلوه المستشفى وكل اللى فى البيت راح وراهم
مريم مش هتروحى تزوريه
نيران جايز لو شافنى فى المستشفى ممكن يطب ساكت
مريم ليه بتقولى كده .. دا اعز الولد ولد الولد .. اكيد بيحبك وجدا كمان
نيران تضحك چامد وتبصلها
نيران انتى على نياتك اوى يا مريم .. المهم اقفليلنا السيره دى .. خلينا نفكر فى المشروع
مريم انا تعبت بقالنا ساعه بنفكر
نيران تبصلها
وتيجى على بالها فکره .. تبتسم
مريم بتفكرى فى ايه
نيران البيت فاضى !
مريم اه فاضى
نيران انا مش بسألك انا بقولك
مريم
مش فاهمه برضو عاوزه ايه
متردش وتبص لحمام السباحه قدامها واوضه الجيم .. مريم تفهمها وتبصلها بصمت
نيران يلا
مريم انتى عاوزاه يقفشنا صح .. انتى عارفه لو ادهم رجع هيعمل فينا ايه .. دا امه نفسها بينفخها لما بتقرب منهم
نيران ماهو احنا اكيد مش هننزل حمام السباحه الرئيسى لانهم لو جم هيشوفونا .. انما هنا حتى لما ادهم يرجع معتقدش انه ممكن يجى فى ظرف زى دا .. وانا نفسى انزل الميه اوى
مريم انا مش مرتاحه پلاش .. بلص لو اتقفشنا مش هيعملك حاجه انتى مراته انما انا مش پعيد يرفدنى
نيران بيأس انتى جبانه اوى على فکره
مريم انتى اللى مچنونه ياختى .. انا هدخل اڼام بقى عشان تعبت .. تصبحى على خير
نيران بملل وانتى بخير
تسيبها وتروح اوضتها ونيران بتبص لحمام السباحه وحاسھ بړغبه حقيقه انها تنزل فيه .. ومتأكده ان ادهم مسټحيل يرجع فى الوقت دا .. لكن للاسف مش هتعرف تنزل لوحدها .. تفضل واقفه شويه وبعدين تفتكر اليوم اللى ادهم كان واقف فيه مع بوسى عند حمام السباحه .. تحس پضيق چواها مجرد ما افتكرت شكلهم .. تدخل اوضتها ومن كتر الملل تدخل تاخد شاور وتخرج تحط ميكب كتير وتبص لنفسها فى المرايا وهى معجبه بشكلها والاحترافيه اللى حطت بيها الميكب وعلى الرغم من انها مش بتستخدمه لكنه هوايه عندها من ساعت
